چون چشم های من خیلی ضعیف است در حد نابینایی ,اتفاقات جالبی برایم می افتد که دوست دارم برای تنوع بیشتر وبلاگ برخی از آنها راا بنویسم , از این پس با همین عنوان ( چشمهای زیبای من ) آنها را خواهم نوشت بدیهی است استفاده از آنها برای هر مقصودی بدون اجازه ی من  ممنوع میباشد:

اینجا در شهر ما توت فرنگی را در ظروف یکبار مصرف شفاف کوچک بسته بندی میکنند.یک روز که برای خرید میوه و سبزی به میوه فروشی رفته بودم  ظروف توت فرنگی را دیدم و از فروشنده پرسیدم توت فرنگی بسته ای چند او که تقریبا متوجه مشکل من شده بود گفت: گوجه های کوچیک نقلی ؟ بسته ای 1500 تومان , من که حسابی خیط کاشته بودم بقیه ی چیزهایی که خریده بودم برداشتم و رفتم . از قضا یک روز دیگه که به میوه فروشی دیگری رفته بودم باز همون بسته ها را دیدم  و ایندفعه دیگه با خیال راحت و صدای بلند جلوی همه مشتریها , گفتم آقا این گوجه کوچولوها بسته ای چند؟ فروشنده یک نگاه عاقل اندر سفیحی به من کرد و گفت آقا توت فرنگی بسته ای 2500 تومان . ما را میگی ؟ ؟ ؟