اول از اینکه هیچ پیامی در این موضوع دریافت نکردم به این نتیجه میرسم که مطلب اصلا قابل توجه بازدیدکنندگان نبوده است.

شاید دلیل توجه فرزندانمان به هیئتهای عزاداری موارد زیر باشد:؟

چون سینه زنی و کلاً عزاداری امام حسین ^{علیه السلام} ؟؛

-         لباسهای متحد الشکل داشتن.

-         امام حسین ^{علیه السلام} را بیشتر شناخته اند , تا خدا و ارتباط با او را.

-         آهنگین و زیبا بودن  نوحه ها و مراثی.

-         فهمیدن معانی اشعار و مراثی و ملموس بودن حادثه کربلا.

-         مراسم متنوع است

-         محلهای اجرای مراسم سینه زنی متنوع و همیشه در حال تغییر است

-         تعبیر درستی از نماز در ذهنشان نیست

-         در مراسم احساس وجود داشتن و حضور میکنند

-         تک تک آنها فکر میکنند که وقتی در مراسم و هیئتها هستند مردم فقط آنها را میبینند و زیر نظر و مورد توجه هستند

-         آنقدر که برای امام حسین ^{علیه السلام} تبلیغ کرده ایم برای خدا و نماز نکرده ایم

-         در مراسم عزاداری ابا عبدالله کرامات و چیزهایی عینی دیده اند که در نماز نه

-         واسطه بودن معصومین ^{علیهم السلام} را در نظر گرفته اند و به خودشان میگویند اگر امام حسین ^{علیه السلام} بپذیرد بقیه مشکلات هم حل میشود و ایشان واسطه شفاعت ما در نزد خدا هستند

-         تظاهر

-         آزاد بودن

-         با صدای بلند جواب نوحه ها را دادن

-         پذیرایی از عزاداران ابا عبدالله الحسین ^{علیه السلام} در همه مجالس ایشان با چای و کیک و حلوا و آش و چلو خورشت که در یزد ما مرسوم است

-         احساس نقش داشتن در تکیه و هیءت و مراسم

-         همه موارد

-         هیچکدام

به هرحال هر کدام که دلیل درستی باشد ,جا برای بحث کردن و مانور دادن برای مسئله نماز , دارد .

با خودم گفتم از اینجا شروع کنم که آیا فرزندان ما تعبیر و معنی و هدف درستی از نماز در ذهنشان هست یا نه